Heb je ooit het gevoel gehad dat je van buitenaf naar jezelf kijkt of dat de wereld om je heen niet echt lijkt te zijn? Dit kan een teken zijn van depersonalisatie en derealisatie stoornis. Deze aandoeningen kunnen het dagelijks functioneren van mensen sterk beïnvloeden en kunnen een beangstigende ervaring zijn. In dit artikel zullen we de symptomen, oorzaken en behandelingen van depersonalisatie en derealisatie stoornissen bespreken.
Wat is depersonalisatie en derealisatie stoornis?
Depersonalisatie en derealisatie stoornis zijn dissociatieve stoornissen die kunnen optreden bij mensen van alle leeftijden. Depersonalisatie is een gevoel van vervreemding van jezelf, alsof je naar jezelf kijkt als een buitenstaander of als in een droom. Derealisatie is een gevoel dat de wereld om je heen niet echt lijkt te zijn of in een waas voorkomt.
Oorzaken van depersonalisatie en derealisatie stoornis
Er is nog weinig bekend over de oorzaken van depersonalisatie en derealisatie stoornis, maar er wordt gedacht dat deze aandoeningen kunnen optreden als reactie op angst, trauma, stress of drugsgebruik. Beide stoornissen kunnen ook optreden als onderdeel van andere psychische aandoeningen, zoals depressie of posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Symptomen van depersonalisatie en derealisatie stoornis
Depersonalisatie en derealisatie stoornissen kunnen een breed scala aan symptomen veroorzaken, waaronder:
– Het gevoel dat je van buitenaf naar jezelf kijkt
– Het gevoel dat de wereld om je heen niet echt is of in een waas lijkt te zijn
– Een gevoel van afstand of vervreemding van jezelf of anderen
– Veranderingen in perceptie zoals kleuren en geluiden die anders lijken
– Niet in staat zijn om een verbinding te maken met gevoelens en emoties
– Gevoel van geïsoleerd zijn of eenzaamheid
– Verwardheid en angst
Behandelingen van depersonalisatie en derealisatie stoornis
Er is geen specifieke behandeling voor depersonalisatie en derealisatie stoornis, maar sommige therapieën kunnen enige opluchting bieden. Een veelgebruikte behandeling is cognitieve gedragstherapie, waarbij de patiënt wordt geleerd om negatieve denkpatronen te identificeren en te vervangen door positieve. Andere behandelingen omvatten medicatie zoals selectieve serotonine heropname remmers of benzodiazepines. Het kan ook helpen om stress te verminderen door middel van ontspanningstechnieken en het vermijden van drugs en alcohol.
Veelgestelde vragen over depersonalisatie en derealisatie stoornis:
1. Zijn depersonalisatie en derealisatie stoornissen hetzelfde?
Deze aandoeningen worden vaak samen genoemd, maar beschrijven verschillende symptomen. Depersonalisatie is het gevoel van vervreemding van jezelf, terwijl derealisatie het gevoel is dat de wereld om je heen niet echt lijkt te zijn.
2. Is er een geneesmiddel om depersonalisatie en derealisatie stoornissen te genezen?
Er is geen specifieke medicatie om deze stoornissen te genezen, maar sommige medicijnen kunnen helpen om de symptomen te verminderen.
3. Is depersonalisatie en derealisatie stoornis erfelijk?
Er is geen bewijs dat deze stoornissen erfelijk zijn, maar genetica kan een rol spelen bij de ontwikkeling ervan.
4. Hoe kan depersonalisatie en derealisatie stoornis worden voorkomen?
Er zijn geen bepaalde manieren om deze stoornissen te voorkomen, maar het beheren van stress en het vermijden van drugs en alcohol kunnen helpen de kans op symptomen te verminderen.
5. Hoe lang kan depersonalisatie en derealisatie stoornis duren?
Deze stoornissen kunnen van korte duur zijn, bijvoorbeeld tijdens perioden van stress, of chronisch worden als ze niet worden behandeld. Het is belangrijk om hulp te zoeken als de symptomen aanhouden.
Conclusie:
Depersonalisatie en derealisatie stoornissen kunnen een ernstige invloed hebben op de kwaliteit van leven van mensen en de oorzaak en behandeling ervan zijn nog steeds enigszins onbekend. Het kan echter worden behandeld met behulp van verschillende therapieën en door het verminderen van stress en drugs- en alcoholgebruik. Als je denkt dat je last hebt van deze aandoeningen, is het belangrijk om hulp te zoeken bij een ervaren zorgverlener.
